نور حق

هر آنچ آن هست بالقوّه دراين داربه فعل آيد در آن عالم به يكبارز تو هر فعل كاوّل گشت صادردر آن گردى به بارى چند قادر به هر بارى اگر نفع است اگر ضرّشود در نفس تو چيزى مدخّرهمه افعال و اقوال مدخّرهويدا گردد اندر روز محشر نور حق...

هر كه را باشد دهن تلخ از ملال‌ تلخ يابد لذت آب زلال‌ نور حق...

آدمى مركب از دو اصل است: يكى روح و يكى كالبد، روح چون سوار است و كالبد چون مركب. و اين روح را در آخرت به واسطه كالبد حالتى است و بهشتى و دوزخى است. و وى را به سبب ذات خود نيز حالتى است، بى‌آنكه قالب را در آن شركتى بود. و وى را براى قالب نيز بهشتى و دوزخى است، و سعادتى و شقاوتى است. و ما نعيم و لذت دل را كه بى‌واسطه قالب باشد، نام، بهشت روحانى مى‌كنيم، و رنج و الم و شقاوت وى را كه بى‌قالب بود، آتش روحانى مى‌گوييم. اما بهشت و دوزخ كه‌ قالب در ميان باشد، آن خود ظاهر است؛ و حاصل آن، انهار و اشجار و حور و قصور و مطعوم و مشروب و غير آن است، و حاصل دوزخ آتش و مار و كژدم و زقّوم و غير آن. و صفت اين هر دو در قرآن و اخبار مشهور است، و فهم همگنان آن را دريابد. نور حق...

پس عدم گردم، عدم چون ارغنون‌ گويدم: إنّا إليه راجعون‌ راجع آن باشد كه بازآيد به شهر سوى وحدت، آيد از تفريق دهر نور حق...